Long live free and united Balochistan

Long live free and united Balochistan

Search This Blog

Translate

Three bodies recovered from mass grave in Balochistan


QUETTA: Three more dead bodies were recovered from a mass grave in Balochistan's Khuzdar district on Sunday, a levies official said.
A levies official, who requested anonymity because he was not authorised to speak to the media, told Dawn.com that three more dead bodies were recovered from a mass grave in Totak area of Khuzdar.
"The dead bodies have been shifted to civil hospital for identification," he said.
The mass grave was discovered on January 25th this year. According to levies, hitherto 16 dead bodies have been recovered from the grave.
Two dead bodies were identified by their relatives, whereas the remaining corpses are yet to be identified.
The recovery of the mass-grave in Balochistan was vehemently criticised by rights groups.
And their severe criticism prompted the Balochistan government to launch a judicial inquiry into the incident.
Similarly, the Supreme Court had also taken suo moto notice of the mass grave.
Baloch nationalists groups and voice for Baloch missing persons claim that most of the dead bodies were of missing Baloch political workers in the province.

Three mutilated bodies found from mass graves site in Tootak area of Khuzdar. Baloch Genocide Continue by Pakistan Occupying Army in Occupied Balochistan, Sunday, March 30, 2014


2 tim · 
Three mutilated bodies found from mass graves site in Tootak area of Khuzdar. Baloch Genocide Continue by Pakistan Occupying Army in Occupied Balochistan,
Sunday, March 30, 2014

Balochistan Was Occupied By Pakistan & It's A Shame India Isn't Helping Balochis And Sindhis - Tarek



Balochistan ockuperades av Pakistan och det är synd Indien hjälper inte Balochis And Sindhis - Tarek
www.youtube.com
Följ mig på https://www.facebook.com/DLXAreaOne skillnad från andra Princely staterna, Balochistan var direkt ansvarig inför England ....

مصاحبه رضا حسین بر و رحیم بندویی با تلویزیون تیشک
https://www.youtube.com/watch?v=4_oDB-Su7fg

چگونه مولانا عبدالحمید مورد حمله قرار گرفت ؟


Description
YOUTUBE.COM|AV UCRP-ESYKJ-HRAH2AB3QQYJW

Claim to independence is clear political objective for the Baluch masses.M. Sarjov, is a Baluch political activists based in London.

Claim to independence is clear political objective for the Baluch masses.

Anti-capitalism, pro-communist parties had diverted the Baluch purpose from the national liberation. Anti-western, anti-globalists and Tehran and Islamabad loyalists in Baluchistan once again have potential to divert Baluch from the national liberation. Unto some points, Iran and Pakistan have diverted the Baluch elite’ attention into Iranian and Pakistani national, state building and undemocratic state institutions in order to consolidate Pakistan and Iran hold on Baluchistan. Baluch elites have paid Inadequate attentions to the fact that Baluchistan has been divided between three states by the British colonial power against the Baluch well.
Baluch has resisted the occupation of western Baluchistan and Baluch has resisted the occupation of eastern Baluchistan violently and peacefully. Whenever the opportunity has presented itself Baluch have protested the occupation, of their land by the Elian. Baluch never desired to be divided; they have demanded the unity that Baluch deserve.
Liberation movements have emerged soon after the annexation of Baluchistan to respective country Iran and Pakistan. The Baluch struggle for independent has boiled for years, it’s developed only after period of frustration, of Baluch elites who have tried and failed to integrate Baluch into Iran and Pakistan state and sub-ordinate Baluch culture to the Persian and Punjabi cultures. Punjabi and Persian has treated the Baluch elites as a second class citizens, Persian and Punjabi have always questioned the Baluch loyalty to the respective state.
Relation between Persian and Baluch is relation of war and conquest; Baluch and Persian only have shared hate against each others. Claim to independent is attractive to Baluch because Baluch reside in three states. Claim to independence is clear political objective for the Baluch masses.

Baluchistan nationalists’ party’s role for independent 

Baluchistan nationalists’ party have been using ambiguous term like self-determination to cover their internal party differences. BNP demands can shift from autonomy to independence, back again, depending on the state of strength of independence movement and level of external support for the independence movement.
BNP will not declare its objectives right now, because most of the BNP members are the middle class and work for the government. The Private sectors has not been developed in Baluchistan it is a very small, Baluch people have not got a buying power to purchase their services, and if they lose the states job the private sector is unable to offer a job to them. Middle classes professional have no other means to provide for their family but their wages. And they are not welling to sacrifices their wages with it the futures of their children yet.
In every struggle to succeed tactics play an important roles, Baluch struggle is not extraordinary from the other nation’s struggles for national liberation. BNP is a political organisation it has a political party structure, changing circumstances in Baluchistan likely to have some impact on BNP. Habib Jalib assassination has changed the politic environment in Baluchistan; BNP can not ignore that fact. Iran and Pakistan do not let off those who armed with pens as much as gun; both states cannot distinguish between a pen and a gun.
Part of BNP in my opinion will declare their demand for independence when sentiment for independence crystallised. In my opinion Baluch should not settle for the less than the united independent Baluchistan; the case for independent Baluchistan is strong, because claim to independence is combined with a wealth.

The success of independence movement will be determined mainly by domestic politics

Baluchistan is a tribal society the tribesman has a sentiment of belonging to a tribe; tribesman lack a sentiment of nation, neither tribe has structure of nation or state. Claim to territorial state must be filled with sentiment of belonging to state and extended blood relative beyond a tribe’s tribal boundary and dialect to a nation. There has been movement of transformation from a tribe to the nation in Baluchistan this transformation should not couple with violence. We have had an idea we are Baluch.

The emergence of independence movement in Baluchistan is occupation, humiliation, and denial of identity and denial of historical right to Baluch by the occupiers, although the economical interests play a part.
The success of independence movement will be determined mainly by domestic politics, by the relations of difference groups and tribes within the respective state, combination of many groups will into single will. Baluch will achieve their goal by the balancing the interests of external forces beyond Iran and Pakistan borders.
Baluch should consider any means available to support movements, external assistance transform Baluch sentiment. Although struggle should not be dependence only on external support, but external relation reinforce the Baluch struggle for independence desirable.
The Baluch movement for independent Baluchistan must have the limited goal. The term Baluch nationalism should be confined to the movements aiming plainly at the independent Baluchistan.
Baluch nationalist demands must be the creation of independent separate state; Baluch nationalist in Iran and Pakistan should reject a state within existing state in other word autonomy. In my opinion autonomy is a political reform within state in order to decentralise power of state, if Baluch had achieve autonomy it would fell short to fulfil the Baluch aspiration; Baluch are not struggling to bring about a reform within Iran and Pakistan.

External supports,

Nations international relations play an important role in the outcome of struggle for the liberation. Most of today’s independent state once had been either ruled by European coloniser or they had been part of others empire. Most states had achieved their independence by the well of their people, they had engaged in an arm struggle at a point of a time, they had been supported by a powerful external connections. Some state have achieved their independence soon because the external support they had was willing to go to war and invade a state that a group decided to breakup from.
External support is difficult for liberation movement to obtain, if they obtained is difficult to maintain. There are certain complexities involved in securing external support. No state risk committing itself to a movement that is divided and weak. Nevertheless the raise in strength in a movement, unity in demands and unity in movement eventually encourage internal support.

In the life of any liberation movement there may be periods of no support form multiple sources, some time external support may have their own objective, states that support liberation movement may be persuaded, therefore external support is shifting.
Domestic politic in the assisting states can produce unexpected an end a support for a liberation movement. Sometime international pressure and economical cost for the assisting external powers are not acceptable to their voters.
For these reasons external commitments for struggle for independence Baluchistan are less adequate than the Baluch may require for success of independent movement that is already long drown war for independence. Baluch struggle for independent cannot relay only on external supports, some times their offer too little or nothing at all. Some time their support disappears in a matter of day, once assisting states achieve their objective.
Ideology and regional rivalries are natural sources for or against struggle for independence Baluchistan. Interests’ dispute among regional and international powers can provide support or against independent Baluchistan, depend on domestic Baluch politic that would independent Baluchistan to be, a source of stabilities or unmanageable tribal despotic fiefdom.
The emergence of independence movement in Baluchistan is a result of long subjugation, humiliation and occupation of Baluch nation; it is natural want of every Baluch. The independent Baluch movement to grow in strength may require external help. It is Baluchistan movement’s unity and strength that attract external support. The strength is hard to build without participation of different political group and component of the Baluch society. Nevertheless external support is necessary to the success for the Baluch struggle for independence.
M. Sarjov, is a Baluch political activists based in London.

Farzana Majeed Baloch held a Press Conference at Karachi Press Club on on 18-03-2014 to highlight the issue of removing off the names of Zakir Majeed and other Baloch activists from the official list of Supreme Court.


Farzana Majeed Baloch held a Press Conference at Karachi Press Club on on 18-03-2014 to highlight the issue of removing off the names of Zakir Majeed and other Baloch activists from the official list of Supreme Court.

mosahebe DR Hosseinbor


مصاحبه حسین بر با سیروس ملکوتی در تلویزیون روژلات
https://www.youtube.com/watch?v=FoFwdkHyIgs&list=PL18GUhVcDpgcv3Wcuepd_-kN84e_d_vPl&index=16

بيست و هفتم مارس روزی سياه در تاريخ بلوچستــان



پـس از جنــگ جهـانی دوم و اوجگيــری مبــارزات ضـداستعمـاری مـردم آزاديخـواه هندوستـان به رهبــری مدبرانـه مهاتمــا گانــدی ( مهانــداس کارامچانــد گانــدی ) برای نيروهای استعمارگـر انگليسی راهــی بجـز ترک شبه قـاره هنـد  نمانده بود.
 خـان احمديـارخان بعنـوان بالاتريــن رهبر سياســی بلوچستـــان  در سال ۱۹۴۶ ميـلادی  با استـدلال به اينکه سرزميـن بلوچستــــان قبل از اشغـال ( ۱۸۳۹ ميـلادی) کشـوری مستقـــل بود و از نظــر تاريخی درقلمــروی کشــور هندوستـان نبـوده و بنا بر  قـرارداد۱۸۷۶ ميــلادی ( بين حکومت بلوچستان و استعمارگران انگليسی ) خواستـه استقــــلال بلوچستــان را با کنگره ملــی هنــد واشغالگــران انگليسـی مطــرح کرد. 
 درتاريخ يازدهـــم اوت  ۱۹۴۷ميلادی آزادی و استقــلال بلوچستــان رسما اعــلام شد.  پرچم بلوچستـــان در کلات برافراشته شـد و سياستمــداران بلوچستـــان که درشهـر کلات گردهمايی داشتند فعاليتهای خود را برای تشکيل مجالـس خاص و عام بلوچستــــان آغاز کردنـد تا با رهبری خان احمديارخـان پروسـه تدويـن قانون اساســی بلـوچستــان را شروع کننـد. امـا محمد علی جناح فرصت طلب که  در بخشی از مذاکرات حکومـت کــلات با انگليسيها متاسفانـه وکيـل خان کـلات بود، جريان مسلـم ليـگ و بخشی از استعمارگران انگليسی سياستی مخـرب و برنامه ای فاجعــه آور در مورد مردم بلـــوچ و سرزميـــن غنـی بلوچستـــان داشتنـد.
 زمانيـکه خواستـه استقــلال بلوچستـــان در دهلـی مطرح شــد بحـث بر سر تاسيس کشوری بنام « پاکستـان » نيز با استدلال به تفـاوت مذهبـی بيـن مسلمانان و هندوهـا درميـان بــود! استـدلالــی که جريان مسلم ليگ، محمد علی جناح توطئه گر و بخشـی از نيروهای فرسوده انگليســی بخاطر منافـع پنجابی ها ومهاجرين نومسلمــان هنــدی و برای انتقام گيری از کنگــره ملـی هنــد و تقسيـم هندوستــان آنرا بسيار بزرگ جلـوه داده و در نتيجه توانستنــد مردم بنـگال، بخشی از کشميـر، سنـد و پشتونستـان را به اسارت پنجـاب، مهاجرين نومسلمان هندی و ارتش خون آشـام پنجابی ها در آورنـد. 
 سرزميـن بلـوچستـــان که متعلــق به مــردم بلـــوچ است تاريخــی طولانـی دارد. تاريخی که هم از نقطه نظر دشمنان و اشغالگران نوشته شده و هم توسط محققيــن و مورخيــن بلــــوچ به رشتـه تحرير در آمده است. گــروه اول منجمله تحريف نگاران پار س و پنجابی وقيحانه دسـت به تحريف تاريخ ما زده و آنچه را که طبق منافع شان اســت در سياهه هايی بی ارزش بعنوان تاريـخ بلـوچستـــان عرضه کرده انـد. «مورخيــن» قلابـی پاکستانی روز يازدهـم اوت را در تحاريف خـود فوق العــاده بی رنگ جلــوه داده انـد و تحريف نگاران تنـگ نظــر ايرانـی هيـــچ وقــت يازده اوت ۱۹۴۷ يعنـی روز آزادی بلوچستـــان شرقی را ذکـر نمی کننــد.  
هر ملتی در تاريخ خويش روزهای تاريخی  دارد. روزهايی که سرنوشت ملت را رقم زده يا بر آن تأثير گذاشتـه است. بيست و هفتم ماه مارس ۱۹۴۸ يکی از سياهتريــن روزهای تاريخ بلوچستــان است يعنی روزی که حکومـت تازه تاسيس و مورد حمايت انگليس ( پاکستان )   توانست با دسيسه چينی های مشترک محمـد علـی جناح ( مسلم ليـگ ) و مستشاران نظامی انگليسی بر نيروهای بلــوچ و حکومت مستقــل بلوچستــان غلبه کرده و سرزميـن بلوچستـــان را به اشغال خـود درآورنـد.
در روز  بيست و هفتم ماه مارس ۱۹۴۸  بر خلاف رای ملت بلــوچ بلوچستــان شرقی به پاکستان الحاق شد. در اين روز سياه محمد علی جناح خائـن، مسلـم ليگ تاريـک انديش و حکام طمع کار پاکستان با زور و تزويـر بر بلــوچ گلزميــن چنگ انداختنـد.  
در اينجا به رويدادهايی نظرخواهيم افکنــد که به روز سياه بيست و هفـت مارس انجاميد.
در روز يازدهم اگست ۱۹۴۷ آزادی و استقــلال  بلوچستـــان شرقـی رسمــا اعلام شد. همانطور که در بالا ذکر شـد در بخـشـی عمـده از مذاکـرات خان کلات با انگليــس متاسفانـه محمد علی جناح وکيل بلوچستــان بود. وی که قبل از ۱۹۴۶ ميــلادی بارهــا به کلات مسافرت کرده بود و ماهها مهمــان خان کـلات بود. از نزديک با خان احمديارخان آشنايی داشت و توانسته بود با تظاهــر و توســل به ديـن مبيــن اسلام و قســم های دروغيــن اعتماد خان را جلـب کرده و بعنوان وکيــل بلوچستـــان با هنــد و انگلستـان وارد مذاکره شـود!  نوشتــن از مهمان نــوازی خان کلات و هدايای بسيار گران قيمتی که علی جناح و همراهانش در پايان هر سفــر به بلـوچستــان با چاپلوســی از خان دريافت می کردنـد شايـد حاشيه روی باشــد امـا در تاريخ ما ثبت شده اســت که محمــد علـی جناحِ خائـن نمک نشناس تريـن مهمــان خـان کــلات بـود. او آگاهانــه بر استقــلال وهويـت ملــی مـا، پيکـر استــوار بلــوچ و بر وطــــن ما خنجــر زد. محمـد علی جناح مکار نه دوسـت خان کــلات بلکه ماری سمّــی در آستيــن وی بود.
محمـد علی جنـاح که در ناجوانمردی و فريبکاری بی نظيـر بود عامل مستقيــم انگليس نيـز بود و به حزب کنگره ملی هنـد، مهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو کينه ای عميق داشت. با مشـورت انگليسيها توانست خودش را به رهبری مسلـم ليگ برسانـد و با هـم  نقشه شيطانی تشکيل حکومتی بنام «پاکستان» را عملـی کننــد. محمـد علی جناح فرصت طلب از اعتماد و صداقـت خان کلات صد در صد سوءِ استفاده کرده در ابتـدا با تفرقه افکنی های پشت پرده به بلوچ و بلوچستـــان خيانت کرد ودر نهايت با نيرنـگ برنامه الحـاق بلوچستان را به پاکستــان جلـوی خان احمديارخان و سياستمداران بلوچستـــان گذاشت.
پـس از الحـاق بلوچستـــان شرقـی به کشور جديدالتاسيـس پاکستـان سياستمداران بلوچستان من جمله مير غوث بخش بيزنجـو، ميرگل خان نصيـر، عبدالعزيـــز کـرد، محمــد حسین عنقـا، سيد ملک دهــوار، قادربخـش نظامانـــی ،نواب خيربخش مـــری و  آقاعبدالکريـم برادر جوان خان کـلات به مخالفـت با الحاق برخاستنـد. 
 آقا عبدالکريـم خان برای دفاع از استقــلال بلوچستـــان بهمراه صدهـا چريک بلوچ دسـت به قيام مسلحـانـه زد. وی از حکومت شـوروی و کابل نيز کمـک خواسـت امـا هيچـکدام به تقاضای خان جواب مثبـت ندادنـد.
قابل ذکر است که قبـل از الحاق بلوچستان مخالفـت سياستمداران بلوچستــــان با طرح ضدبلوچــی علی جناح چنان به اوج خود رسيده بود که زنده ياد ميرغوث بخـش بيزنجـو در يکی از نطق های مهـم خود در مجلـس بلوچستان (  دسامبـر ۱۹۴۷ ) خطاب به خان کلات و ۵۲ نماينده مردم بلـوچ، الحاق بلوچستــان را برابر با امضـای حکـم اعــدام ميليونهـا بلـوچ دانسـت. هردو مجلـس بلوچستان يعنی مجلس عـام که متشکل از نمايندگان مردم بلـوچ بود و مجلـس خاص ( خوانين و سر قبيله ها) به طرح الحاق بلوچستان به پاکستـان رای منفی دادنـد. در نتيجـه م.علی جناح با کمک مشاوران انگليســی خود به تفرقه افکنی بين سران بلوچ پرداخـت. م.ع. جناح مکار توانست با تفرقـه اندازی  حاکـم  (جـام ) خودکامـه لس بيلـه ، ســرداری از گچکـی ها و حاکم خاران را از خـان کـلات جدا کنــد. وی همچنيـن توانسته بـود تا بخشـی ازکادر مديريت اداری انگليسيهـا را که بيکار شده بود با کـادر اداری ودولـت تازه تاسيـس پاکستان ادغــام کـرده و جمعی ازارتش ورشکستـه استعمار پيـر را برای  اشغالگـری و تهاجم به بلـوچستــان تجديد سازماندهـی کنــد.  
در روزسياه بيست و هفتـم مارس ۱۹۴۸ ميـلادی احمديار خان به امضـای قراردادی تن داد که به اشغــال بلوچستـــان انجاميـد. در ابتدا  بر خلاف رای ملت بلــوچ و در نتيجه شگردهای محمد علی جناح بلوچستــان شرقـی به پاکستان الحاق شـد و سپس ارتش خون آشام پنجاب چنـان بر خاک بلوچستـان چنگ انداخت که عواقـب خونيــن و مخرب آن بزرگترين ضربه را بر پيکـر استــوار ملت بلـوچ وارد آورده اســت.
ارتش ددمنش پنجاب، حکام مستبـد اسلام آباد  و بقايای مسلم ليگ همگـام با فاشيستهـای بدور از تمـدن فارس به حق مالکيت مردم بلــوچ بر سرزميــن  بلوچستــان و سرمايه های ملی بلوچستـــان ذره ای احترام قائل نيستنـد و شتابــزده درحال غارت هرچه بيشتر بــلوچ گلزميــن هستنـد.
ژنرالهای خون آشـام ارتش پاکستـان و حکام تروريست اسلام آباد در شصت و شش سال گذشته ثابت کرده اند که پايبند هيچ گونه اصول اخلاقی و موازين بين المللی نيستند. به قراردادهای امضا شده با خان کـلات مبنی براصول و پرنسيپ يک سيستـم کنفدراسيــون پشيـزی ارزش قائل نيستنـد. اسلحه بدسـت و ديوانه وار به اشغــال بلوچستــان ادامه داده و با زور و جنـون به غارت منابـع طبيعــی، معـادن و سرمايه های ملـی بلــوچ مشغــول هستنـد. در اين روند صدها شرکت خارجی را نيزبا حمايـت مستقيــم نيروهای نظامی خود به جان و مال مــردم بلــوچ انداخته اند.
لازم به ذکر است که در تاريـخ چنـدهزارسالـه بلوچستـــان بـرای اوليــن بارفاشيستهـای تماميـت خـواه پارس و خونخواران پنجابی  هم زمان مـردم بلـوچ را تحت ستــم گرفتـه وديوانـه وار  بروطــن ما چنگ انداخته انــد.  مـردم بلــوچ وسرزميــن بلوچستــــان هيـچ وقــت در معــرض خطـری بزرگتــر و غارتِ بدتر از اينکــه شاهــد آن هستيـــم، نبــوده اســت. خطـری بسيار جـدی و برنامه ريزی شده که هويت ملی و منافع ملـت بلـوچ را مورد هدف قرار داده و سرزميـن اجــدادی ما را با حـرص و آزغـارت کرده و به ويرانــی کشانده اســت. 
در ايـن شرايــط حســاس تاريخــی اتحاد گستــرده مردم بـلــوچ که خوشبختانه در حـال شــکل گيـری اسـت و پيشبــرد مبارزات ملـی بـرای رسيــدن به استقــلال و آزادی مناسب تريـن راه بـرای رفع ايـن خطـرضدانسانـی و تهديـد جـدی اسـت.
انتشار منشور آزادی بلوچستان در ماه جاری نقطه عطفی در مبارزات رهايی بخش بلوچستان برعليه اشغالگران و پلاتفرمی تاريخی برای اتحاد گستــرده ملـت استـوار بلوچ است.
پروشــت ءُ پــروش باتنــت ايران ءُ پاکستـان
آزات ءُ آبــاد بــات گنجيــــــں بلـوچستـــــــان
محمــد کـريــم بلــوچ
هفتــم دِيمـــوَشّــاں ۷۰۱۳
بيسـت و هفتـــم ماه مارس  ۲۰۱۴
http://baluchistan47.blogspot.no/2014/03/blog-post_27.html 

آیا سپاه پاسداران در ایجاد نا امنی های استان سیستان و بلوچستان دست دارد؟! ( *مقاله تحلیلی از وضعیت امنیتی بلوچستان*)


آیا سپاه پاسداران در ایجاد نا امنی های استان سیستان و بلوچستان دست دارد؟! ( *مقاله تحلیلی از وضعیت امنیتی بلوچستان*)
نویسنده: (حبیب الله سربازی)
سپاه پاسداران جمهوری اسلامی از سال 88 به طور رسمی امنیت استان سیستان و بلوچستان و کردستان را به دست گرفته است.
این نهاد امنیتی پس از درگیری های گاه و بی گاه منطقه بلوچستان که از سال 84 نمود بیشتری پیدا کرده بود با استدلال بر اینکه نیروی انتظامی نتوانسته است امنیت این منطقه مرزی را تامین کند و با ارائه استدلال بر قدرت های نظامی و توانایی های راهبردی جهت تامین امنیت از طریق به کار گیری نیروهای بومی و با توجه به اینکه قرابت نزدیکی با رهبر ایران آیت الله خامنه ای داشتند، توانستند امنیت این منطقه را به طور کامل به دست گیرند.
از سال 88 تا کنون سپاه با در دست گرفتن امنیت منطقه، ساخت و ساز صدها پایگاه بسیج در گوشه گوشه شهرها و روستا های بلوچستان و عضو گیری از هزاران نفر از ساکنین بلوچ و غیر بلوچ منطقه را در دستور کار قرار داده که چه بسا عده بسیاری از آنها فقط سیاهی لشکر بوده و فقط کارت بسیج را برای استفاده از تسهیلات آن حمل می کنند. سپاه با این روش سعی کرده است به ظاهر امنیت منطقه را برقرار سازد و از سوی دیگر در فعالیت های اقتصادی جولان بهتری داشته و با موانع کمتری از سوی دیگر ارگان های امنیتی و دولت مواجه شود.
اما آنچه از شواهد و قرائن پیداست پس از گذشت 5 سال و با وجود ادعای محکم سپاه نسبت به تامین امنیت منطقه شاهدیم که پس از سال 88 امنیت در این منطقه به شکل بسیار فزاینده ای متزلزل بوده و نه تنها نا امنی ها بیشتر شده بلکه اشکال گوناگون و ابعاد گسترده تری، از درگیری های مسلحانه پلیسی گرفته تا دزدی های مسلحانه و قاچاق و درگیری های طائفه ای که در سالهای قبل یا نبوده و یا بسیار کم بوده است پیدا کرده است و در این میان ده ها تن از مردم و ساکنین بلوچ بومی منطقه متاثر شده و جام رنج این نا امنی را سر کشیده اند و سختی های آن را به جان خریده اند.
به جرات می گویم، ممکن نیست یک بلوچ از ساکنین منطقه را مشاهده کنید که خود و یا یکی از خانواده درجه یک و یا درجه دومش قربانیانی از نا امنی های کور منطقه نبوده باشند. تا جایی که روزانه در صفحات اجتماعی چون فیسبوک و برنامه های عمومی چون واتساپ، ده ها متن مختلف که احساسات مردم بلوچ نسبت به نا امنی و شدت و حدت آنرا بیان می کنند در حال گردش است. گویا مردم بلوچ در نبود رسانه های مستقل برای بیان درد های خود می خواهند از این طریق شکایت خود را بیان کنند. تو گویی به این باور رسیده اند که هیچ ارگان امنیتی و راه قانونی نیست که با شکایت از آن درد ریشه ای نا امنی خود را درمان کنند.
بسیاری از رهبران مذهبی بلوچ در خطبه های نماز جمعه نسبت به نا امنی موجود واکنش نشان داده و تعدادی از آنها انگشت اتهام ایجاد نا امنی را به سمت مجری تامین امنیت استان سیستان و بلوچستان یعنی "سپاه پاسداران" نشانه رفته اند.
آیا سپاه پاسداران در نا امنی استان نقش دارد؟
این سوالی است که ذهن بسیاری از مردم و فعالان را به خود مشغول کرده است و شاید بتوان با بیان برجسته ترین هدف و عملکرد "سپاه" یعنی: (بومی سازی امنیت) در استان سیستان و بلوچستان، سوال بالا را بهتر پاسخ داد. اما پیش از آن نیاز هست مقدمتا به وزنه های قدرت و نفوذ اجتماعی و مردمی منطقه اشاره ای داشت که ارتباط عمیقی با برخی از اشکال نا امنی در بلوچستان دارد.
برای هر تحلیلگر و محققی که وضعیت بلوچستان را مطالعه کند پر و واضح است که سپاه پاسداران پیشتر به طور مخفیانه و اکنون تقریبا به صورت آشکار با همکاری دیگر نهاد های امنیتی و در کنار "نهاد رهبری" در استان، تلاش می کند برای دستیابی به اهداف کوتاه و بلند مدت خود توازن قدرت و وضعیت متنفذین اجتماعی در بلوچستان را بهم بزند. و بهتر بگویم: در کنترل خود در آورد.
توازن قدرت اجتماعی در بلوچستان چگونه است؟
مردم بلوچ اغلب و در اکثر مناطق ؛ تاکید می کنم در اکثر مناطق صد در صد از پیروان مذهب اهل سنت هستند و به عقیده فعالان سیستان و بلوچستان مذهبی ترین استان کشور است و از آنجا که از دیر باز رهبران مذهبی بلوچستان در مشارکت های سیاسی ، اجتماعی ، حقوقی و مذهبی نقش اصلی را ایفا می کردند، از جایگاه ویژه ای در بین مردم برخوردارند. چنانکه در حل و فصل اختلافات ، آغاز زندگی و ازدواج و خاتمه زندگی و مرگ ، خلاصه در یک کلام، در سختی ها و خوشی ها با عموم مردم همراه بوده و هستند و این امر سبب شده که مردم ارادت و احترام خاصی نسبت به آنها قائل باشند و متقابلا آنها را در جایگاه طبقه بالاتری از جامعه قرار داده و از آنها حرف شنوی داشته باشند.
و این درست همان مساله ای است که جمهوری اسلامی و زیر مجموعه های امنیتی و تبلیغی آن، سپاه پاسدارن و دفتر رهبری را به وحشت انداخته است. چرا که جمهوری اسلامی 1. یک حکومت مذهبی است. .2 دارای مذهب اثنا عشری شیعی است. 3. ولایت فقیه جزو ارکان عقیدتی آنها است. 3. حکومتی با هدف ترویج و صدور باور خود به داخل و خارج کشور است چنانکه بنیانگذار آن خمینی هم به این امر اذعان کرده و گفته است: هدف ما مکتب ماست، ما مکتبمان را به جهان صادر خواهیم کرد.
و در این میان اهل سنت درست در نقطه مقابل این باور های سیاسی و مذهبی قرار دارند و از آنجا که "سیاست" جمهوری اسلامی طبق گفته رهبرانشان به طور پیچیده ای به "مذهب"شان گره خورده است از این رو بی گمان سیاست هایشان را هم در تقابل با سیاست های اهل سنت تصور می بینند. و این مساله را از آغاز حکومت جمهوری اسلامی در کنار شعار، "مرگ بر آمریکا" و "مرگ بر اسرائیل" با شعار عجیب "مرگ بر ضد ولایت فقیه" مشاهده می کنیم. چون اهل سنت اگر در شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل با جمهوری اسلامی همراه شوند اما " ولایت فقیه" را نمی توانند به عنوان یک اصل و عقیده درست بپذیرند و این امر در نزد اهل سنت ریشه اسلامی و تاریخی دارد. اما شاهدیم که اهل سنت همواره با چشم پوشی از این مساله اختلاف بر انگیز هرگز در تقابل سیاسی با این باور بر نیامده و برای حفظ وحدت سکوت کرده اند.
با درک موازنه های نفوذ و قدرت اجتماعی منطقه، مجددا برای استحضار بیشتر بر می گردیم به این سوال که "آیا سپاه پاسداران در نا امنی بلوچستان نقش دارد؟" آیا نا امنی های استان که روز به روز در حال افزایش است می تواند صله و رابطه ای با مجری تامین امنیت در استان هم داشته باشد؟
چنانکه در بحث توازن قدرت اجتماعی اشاره شد ، خطرهای که جمهوری اسلامی و مجریان برنامه های آن یعنی دفتر رهبری و سپاه پاسداران و کلیه نهاد های وابسته به این دو ارگان برای ترویج باور های خود می بیند و موانعی که بر سر راهشان به علت شکل گیری این موازنه قدرت حس می کنند؛ باعث شده که تمام تلاششان را در وحله اول بر این متمرکز کنند که این هرم نفوذ اجتماعی و بافت استانی که علما و روحانیان بلوچ در راس آن قرار دارند را درهم شکسته و تغییر دهند.
این یک هدف و برنامه کلی است: (تغییر بافت و شکل قدرت و نفوذ اجتماعی در بلوچستان) که برای رسیدن به این هدف، از هر وسیله و ابزاری استفاده کرده و می کنند. ابزاری چون:
الف: تصویب قوانین ایجاد محدودیت برای فعالیت های علما
ب: قتل یا ترور
ت: زندان و اعدام
ث: تخریب چهره
تمام این ابزار به شکلی مرموز ، در لفافه یا بعضا آشکارا اما با نام های مختلف در حال اجرا هستند که نیاز هست برای فهم این ابزار مورد استفاده بیشتر شرح داده شود:
الف: تصویب قوانین ایجاد محدودیت برای مذهبیون:
از مهمترین این قوانین "طرح ساماندهی مدارس دینی اهل سنت" است. که درست پس از انتخابات دوره دوم محمود احمدی نژاد به تصویب رسید که خود احمدی نژاد شخصا با تایید و تاکید بر این قانون آن را امضا کرده و لازم الاجرا دانست. در حالی که این مصوبه تعارض جدی با اصل 12 قانون اساسی که مذاهب را در اعمال مذهبیشان آزاد گذاشته دارد. این طرح با هدف کنترل مدارس دینی و مساجد و نهایتا علما و طلاب اهل سنت آغاز شد و با اجرایی شدن کامل آن عملا مدارس و مساجد اهل سنت حتی مساجد و مدارسی که با هزینه شخصی ساخته شده اند زیر نظر حاکمیت شیعه با مدیریت دفتر رهبری و شورایی که به این منظور تشکیل شده است قرار می گیرند و این ارگان ها خواهند توانست در عزل و نصب مدیران مدارس دینی، طلاب و حتی اصلاح و تعدیل کتاب های درسی و عقیدتی اهل سنت اعمال نظر و سلیقه کنند. به همین خاطر "شورای هماهنگی مدارس دینی اهل سنت استان سیستان و بلوچستان" و در راس آنها مولانا عبدالحمید امام جمعه اهل سنت مسجد مکی زاهدان و مدیر دارالعلوم زاهدان با رد این طرح مذهب را "خط قرمز" دانسته و گفتند: "ما حاضریم در راه باورمان زن و بچه خودمان را هم فدا کنیم اما مدارس و مساجد دینی خود را که آخرت ماست به دست هیچ دولتی ندهیم، چه این دولت جمهوری اسلامی ایران باشد و چه دولتی بعد از جمهوری اسلامی"
از این رو مشاهده کردیم که یکی از مدارس دینی فعال در منطقه سیستان متعلق به اهل سنت و با مدیریت مولانا عبدالحمید به نام مدرسه دینی امام ابو حنیفه در روز روشن و در برابر همگان و با حضور مسئولان سیستان تخریب گردید.
ب: قتل و ترور
بسیار از علمای اهلسنت بلوچستان در سالهای اخیر چه از سوی افراد ناشناس و در تماس های تلفنی مشکوک و یا به طور رسمی پس از احضار به وزارت اطلاعات با اشاره و به طور تلویحی با ذکر تصادف و روش های دیگر مورد تهدید به ترور قرار گرفته اند و تعدادی از آنها هم ترور شده اند که می توان از اخرین افراد این سلسله قتل ها و ترورها به 1. مولوی شیخ علی دهواری امام جمعه یکی از مساجد شهرستان سراوان و مدیر دارالعلوم امام بخاری سراوان 2. مولوی عبدالله براهوی امام جماعت یکی از مساجد زاهدان و مدرس و فعال مکاتب زاهدان هر کدام بنابر موقعیت اجتماعی و جایگاه مردمیشان به نحوی ترور و حذف شدند.
ت: زندان و اعدام
در سالهای اخیر جهت ایجاد فشار و سرکوب فعالیت های علمای بنام و یا فعال از رویکرد خشن تهدید و ارعاب وارد شده اند که در این زنجیره بسیاری زندان و اعدام شده اند که می توان به این افراد اشاره کرد: 1. مولوی عبدالقدوس ملازهی 2. مولوی یوسف سهرابی 3. مولوی خلیل زارعی 4. حافظ صلاح الدین سیدی و بسیاری دیگر که رنج زندان و شکنجه را متحمل شدند: 1. تمام نزدیکان مولانا عبدالحمید و برجسته ترین اساتید حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان چون مرحوم مولانا احمد نارویی، مفتی قاسم قاسمی، مولوی عبدالغنی بدری ، حافظ اسلام ملازایی ، حافظ اسماعیل ملازایی و ...
2. مولوی فتحی محمد نقشبندی و فرزندنش حافظ عبدالغفار نقشبندی 3. مولوی عبدالله ملازاده و اطرافیانش. 4. مولوی عبدالملک رخشانی و تعدادی دیگر از فعالین دعوی منطقه
ث: تخریب چهره
این سیاست یکی از معمول ترین برخورد های نظام با علمای متنفذ بلوچستان برای برهم زدن وزنه نفوذ اجتماعی آنها بوده است که با برگزاری سمینارهای چون "جریان مکی" در خاش -با هدف ضربه زدن به جایگاه دارالعلوم مکی زاهدان و مولانا عبدالحمید - ، ساخت مستند های چون "لانه عنکبوت" و پخش اعترافات کلیشه ای و دیکته شده افرادی مجهول که به طور مستقیم مدارس دینی را متهم به پرورش تروریست می کرد. و همچنین دستگیری و اتهام علما به تهمت تشویق به اعمال تروریستی بنابر گفته خودشان.
و در این میان سایت های رسمی و غیر رسمی جمهوری اسلامی از بیان اخبار جعلی و دروغ پراکنی و جو سازی فارغ نبوده تا جایی که در چند نبوت علما مجبور شده اند در منابر و یا در وبسایت های رسمی خود نسبت به نشر اکاذیب عکس العمل نشان داده و بیانیه و تکذیبیه صادر کنند.
تمام موارد فوق الذکر فقط گوشه ای از ایجاد نا امنی های سیستماتیک در بین جامعه مذهبیون بلوچستان برای رسیدن به اهدافی "خاص" بوده است و همچنان با قوت خود در حال تداوم هستند که از نگاه فعالان بلوچ متهم اصلی در این برخورد ها ارگان های امنیتی و در راس آنها سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
و اما سپاه و ارگان های تابعه که ذکرشان گذشت، در تلاش برای برهم زدن این موازنه نفوذ اجتماعی، بدیلی سهل الوصول که در رتبه دوم نفوذ اجتماعی با ضریب بسیار پایین تر در بلوچستان پس از علما قرار دارند را انتخاب کرده است که به نام "سران طوائف" و یا "سرداران قبائل" شناخته می شوند.
از آنجا که بلوچستان هنوز سیستم قبائلی خود را کما فی السابق حفظ کرده و هر قبیله و طائفه برای خود یک بزرگ و امیر به نام "سردار" دارد سپاه پاسداران از این مساله برای غلبه بر وزن اجتماعی علما استفاده می کند و پس از نفوذ به درون طوائف و تطمیع و تهدید سرداران، آن ها را به خود نزدیک کرده و اندکی بعد از کنترل نسبی آنها از عزل و نصب های خودسرانه استفاده کرده و سرداران گذشته که شجاعت ، فعالیت و نفوذ بیشتری در بین قبائل داشته و خصوصا نزدیکی بیشتری به جامعه علما داشته اند را عزل و افرادی بی کفایت و کاملا سپاهی را منصوب کرده و با این کار توانسته است نبض حرکت های متهورانه مردم بلوچ را به دست بگیرد.
اما این آخر ماجرا نبوده و نیست بلکه پس از تثبیت نفوذ سپاه بر سرداران طوائف مرحله دوم: برای گسترش نفوذ در بین عموم مردم قبائل، را با ساخت شاخه "بسیج قبائل و طوائف" ایجاد کرده و از طریق سرداران بلوچ دست نشانده ، توانسته عامه مردم بلوچ را تطمیع کرده تا وارد دستگاه سپاه و زیر مجموعه آن "بسیج" شوند. و سپس با توزیع اسلحه دولتی و مهمات در بین قبائل بلوچ زمینه آغاز هر گونه آشوب را فراهم کرده است. که متاسفانه بعضا موفق هم بوده است. چرا که در سالهای گذشته با زد و بند ها و دیدار های پشت اتاق های دربسته با عوامل نفوذی خود در بین طوائف، و بخشیدن و آزاد کردن زندانیان وابسته به طوائف به خصوص و استفاده از آنها توانسته درگیری های خونینی در بین قبائل متنفذ تر ایجاد کند تا جایی که فقط در 6 ماه آخر سال 92 بیش از 60 نفر در درگیری های طائفه ای مناطق مختلف چون خاش ، ایرانشهر ، فنوچ و سرباز کشته شده اند. که این فقط آمار محدودی است که بنده توانسته ام به دست بیاورم.
مولانا عبدالحمید اسماعیل زهی امام جمعه زاهدان ، مولوی طیب ملازهی امام جمعه مسجد نور ایرانشهر و مدیر حوزه علمیه شمس العلوم و مولوی محمد گل کرم زهی امام جمعه خاش و مدیر حوزه علمیه مخزن العلوم هر کدام پس از درگیری های خونبار بین قبائل ، در سخنرانی های مجزا خطر توزیع سلاح گرم توسط سپاه در بین مردم را به دولت متذکر شده و از سپاه علنا خواسته اند که اسلحه را از بین مردم جمع آوری کند و الا امنیت استان روز به روز با مشکلات جدی تری رو به رو خواهد شد. اما تا کنون نه تنها هیچ گونه اقدامی برای جمع آوری اسلحه گرم از بین مردم صورت نگرفته است بلکه فعالیت های سپاه جهت تعمیم پایگاه های بسیج در کوره راه ترین روستاهای بلوچستان بیشتر هم شده است.
از سوی دیگر در طی سال های اخیر و با تشدید محرومیت های سیستماتیک مردم از قبیل فقر، بیکاری و گزینش های سخت، از سویی بستر برای تنها منبع درامد زا یعنی ورود به ارگان سپاه و قرار گرفتن در حلقه ولایت مداران با باورهای نزدیک به حاکمیت شیعه – که هدف سپاه است- فراهم و از سوی دیگر دلیل جدی برای ترویج نا امنی های چون سرقت های مسلحانه، راهزنی ، گروکان گیری و مبارزات حق خواهانه خشونت بار شده است که مردم عامه قربانیان اصلی این نا امنی ها هستند.
در تاریخ 23 خردادماه "سردار حمید فهمیدی راد" فرمانده انتظامی سیستان و بلوچستان در هفته نیروی انتظامی در حالی که برای نیرو هایی انتظامی سخنرانی می کرد در گزارشی از عملکرد و فعالیت ها و وضعیت امنیتی بلوچستان گفت: درگیری های مسلحانه با ماموران انتظامی در شش ماه نخست سال نود و دو، 58 درصد افزایش یافته است. و یکی از دلایل عمده آن را تلویحا بسته شدن مرز و جلوگیری از قاچاق سوخت -تنها در آمد پرخطر- مرزنشیان عنوان کرد. این در حالی است که از آخرین آمار ها در مورد 6 ماه آخر سال 92 تا کنون هیچ اظهار نظری نشده است.
چرا مجری امنیت استان "سپاه" ذکری از نا امنی های استان نمی کند؟!
همانطور که پیشتر گفتم تمام این نا امنی های رو به رشد که به شکل بسیار نا منظم و سریعی در حال پیشرفت هستند درست پس از آن صورت گرفته اند که سپاه پاسداران نا امنی و درگیریهای خشونت بار موجود در منطقه قبل از سال 88 و عدم توانمندی نیروی انتظامی برای حفظ امنیت استان را به عنوان بهانه و حجت های قوی جهت به دست گرفتن تامین امنیت این منطقه مورد استفاده قرار داده و نهایتا امنیت منطقه را به دست گرفته است و در صورت انتشار پیدا کردن مشکلات امنیتی استان و درز آن به خارج از استان مسلما سوالهای عدیده ای نسبت به نا توانی سپاه در برقراری امنیت ایجاد شده و اقتدار این نهاد متنفذ جمهوری اسلامی خدشه دار می شود به همین خاطر مشاهده می کنیم تمام نهاد های و ارگان های زیر مجموعه سپاه و کلیه سایت ها و رسانه های وابسته به سپاه و چه بسا پاره ای از نمایندگان مردم سیستان و بلوچستان در مجلس شورای اسلامی در جنگی روانی تلاشی مذبوحانه می کنند که امنیت استان را کاملا مطلوب بیان کرده و از ذکر هر گونه درگیری و نا امنی خود داری می کنند. به همین خاطر تا مدتها که جیش العدل تشکیل شده و ده ها خودروی نیروی انتظامی و سپاه را منفجر و ده ها نفر از ماموران سپاه را به قتل رسانده بود این نهاد امنیتی در مقابل آنها از سیاست سکوت رسانه ای استفاده کرده و این اقدامات را مربوط به قاچاقچیان مسلح و غیره... عنوان می کرد.
اما با توسعه درگیری ها و تضرر شدید مرزبانی و نیرو های سپاه و شکسته شدن اجباری سکوت، فرماندهان سپاه هم مجبور به اظهار نظر در مورد گروه جیش العدل شدند.
بهره برداری سپاه از نا امنی های استان
سپاه توانسته در موقعیت های مختلف از نا امنی های سیستماتیک که مسبب اصلی بسیاری از آنها خودش است مزایایی زیادی را برای خود به چنگ آورد. که در آخرین این موارد حتی توانسته تنها رقیب باقی مانده خود یعنی مرزبانی که زیر نظر نیروی انتظامی است را هم در بخشی از مرزهای بلوچستان کنار زده و 300 کیلومتر از مرزهای سراوان را با حجت عدم توانایی نیروی انتظامی در تامین امنیت این منطقه به صورت رسمی از دولتمردان تحویل بگیرد.با افزودن صدها نفر به نیروهای خود در استان و تمرکز فعالیت های خود در این منطقه سیاست های خود را در منطقه اعمال کند که یکی از مطلوب ترین فوائد این موفقیت به دست گیری اقتصاد است.
سپاه پیشتر با ساخت اسکله های بدون مجوز در بندر چابهار، کنارک ، پسابندر به اب های بین المللی نزدیک شده و از این راه به نفوذ و قدرت اقتصادی و توانایی های نظامی خود افزوده بود و اکنون با در دست گرفتن مرزهای سراوان عملا 300 کیلومتر مرز مشترک با کشور پاکستان را هم به دست آورده است و از این راه به اهداف اقتصادی، سیاسی و نظامی خود هم نزدیک تر می شود.
به نظر می رسد نا امنی منطقه خوراک خوش مذاقی برای عوامل سپاه پاسدارن است که با افزایش آن در عین کتمان جزئیات نا امنی ها بهره برداری های مطلوبی از وضعیت موجود می کند. که نباید از خاطر برد، که بسیاری از آنها نتیجه سیاست های غلط دیکته شده و سیستماتیک و حاصل ضمنی برنامه های اساسی جمهوری اسلامی ایران برای گسترش نفوذ خود در این منطقه حساس سنی نشین با دو مرز مشترک افغانستان و پاکستان و نزدیک به کشور های عربی و آب های بین المللی است.
نویسنده: حبیب الله سربازی
11 فروردین 93
Hb.sarbazi@gmail.com